O książce pisze Barbara Sigmundová, członiki Kapituły Nagrody:
W książce “Čepiec” Katarína Kucbelová – celowo i ze świetnym rezultatem zaciera granice między gatunkami, poszukując odpowiedzi na pytania dotyczące osobistej, rodzinnej i kulturowej tożsamości. W centrum jej dociekań stoi czepiec – element stroju ludowego, który zamężne kobiety na Słowacji musiały zgodnie z tradycją nosić od ślubu aż do śmierci i który stanowił swoisty wizualny życiorys jego nosicielek.
Chcąc przeniknąć pod powierzchnię wystylizowanego, „fejkowego” folkloru autorka/narratorka/reportażystka udaje się do „kraju pod Kráľovą hoľou – symbolu Słowacji”, gdzie odwiedza Iľkę – jedną z ostatnich kobiet w regionie, które wciąż potrafią wykonać czepiec. Z rozmów z osiemdziesięcioletnią kobietą i jej sąsiadami, z urywków własnych wspomnień, spacerów po wsi oraz obserwacji procesu wytwarzania czepca nie wyłaniają się żadne jednoznaczne odpowiedzi – tylko nowe pytania i wątpliwości.
To jednak właśnie dzięki tym celnie stawianym pytaniom i uważnym spostrzeżeniom zbliżamy się do sedna płynności tożsamości zbiorowej, do nazwania historycznych i rodzinnych traum, a może także do doświadczenia uzdrawiającej mocy dzielenia się kobiecym doświadczeniem. Tekst Kucbelovej jest głęboko zakorzeniony w słowackim kontekście, lecz dzięki mistrzowskiemu opracowaniu uniwersalnego tematu poszukiwania tożsamości przemawia również do czytelników zagranicznych. Świadczą o tym istniejące już tłumaczenia i zagraniczne wyróżnienia literackie.
Nominacją do Nagrody Literackiej Wyszehradzkiej chcielibyśmy zachęcić do tłumaczenia Čepca na kolejne języki.
Katarína Kucbelová – słowacka poetką oraz pisarka. Opublikowała pięć tomów poezji, powieści “Čepiec” (2019) oraz “Modrosleposť” (2023). Obie książki były nominowane do licznych nagród literackich. “Čepiec” otrzymał Nagrodę Akademii Literackiej Panta Rhei oraz Nagrodę Fundacji Tatrzańskiej, a także znalazł się na krótkiej liście do Nagrody Angelus. Pierwsze trzy tomy poezji Kucbelovej – “Duály” (2019), “Šport” (2006) i “Malé veľké mesto” (2008) – zostały w 2020 roku wznowione. Jej tom poetycki “K bielej” (2022) zdobył Nagrodę Zlatá Vlna, Nagrodę Václava Buriana oraz Nagrodę Fundacji Tatrzańskiej. Jej książki zostały przetłumaczone na kilka języków. Najczęściej tłumaczoną książką jest “Čepiec”, który doczekał się przekładów na język polski, czeski, słowacki, węgierski, łotewski, niemiecki i angielski, a także został wystawiony w teatrze w Zvoleniu.