Polska Nagroda im. Sérgio Viera de Mello, Wysokiego Komisarza NZ ds. Praw Człowieka

Kategoria: Osoba

Fatos Lubonja – albański pisarz i publicysta, działacz na rzecz praw człowieka. W roku 1974 aresztowany za działalność publicystyczną i skazany na siedemnaście lat więzienia. Po odzyskaniu wolności w 1991 roku członek Forum Praw Człowieka i wydawca czasopisma „Përpjekja” („Wysiłek”). Członek Albańskiego Komitetu Helsińskiego. Autor wielu książek i publikacji, m.in.: „Në vitin e shtatëmbëdhjetë” („W siedemnastym roku”), 1994; „Ploja e mbrame” („Ostatnia rzeź”), 1994; „Ridënimi” („Ponowne skazanie”), 1996; „Liri e kërcënuar” („Wolność zagrożona”), 1999; „Trashëgimia kulturore e Shqipërisë në rrezik” („Zagrożone dziedzictwo kulturowe Albanii”), 1999. W języku polskim nakładem wydawnictwa Pogranicze ukazała się „Albania – wolność zagrożona” (2005).

Kategoria: Organizacja

Misja Wsparcia Narodów Zjednoczonych dla Iraku (UNAMI) – misja, kierowana przez Specjalnego Przedstawiciela Sekretarza Generalnego NZ ds. Iraku, otrzymała uprawnienia do wspierania rządu i obywateli Iraku w zakresie dialogu politycznego, pojednania narodowego, przeprowadzania procesów wyborczych, planowania spisów powszechnych, a także moderowania dialogu regionalnego, promowania ochrony praw człowieka oraz reformowania systemu prawnego. UNAMI odegrało kluczową rolę w przygotowywaniu projektu konstytucji Republiki Iraku przyjętej w 2005 roku, w przeprowadzaniu wyborów różnych szczebli oraz w koordynacji wysiłków humanitarnych ONZ. Aktualnie misja współpracuje z rządem Iraku w zakresie ustanowienia Niezależnej Wysokiej Komisji ds. Praw Człowieka, której celem będzie promocja i ochrona praw wszystkich Irakijczyków zgodnie ze standardami międzynarodowymi. Siedziba główna UNAMI znajduje się w Bagdadzie, biura terenowe w Erbil, Basrze i Kirkuku, a placówki zagraniczne w Kuwejcie, Ammanie i Teheranie.

Nagroda honorowa:

Leopold Unger – polski dziennikarz żydowskiego pochodzenia, publicysta, eseista, komentator spraw międzynarodowych, znany pod pseudonimami Brukselczyk i Pol Mathil. W czasie II wojny światowej przebywał w Rumunii, gdzie od 1948 roku był korespondentem Polskiej Agencji Prasowej w Bukareszcie. Po wojnie dziennikarz „Życia Warszawy”, z powodów politycznych usunięty z redakcji (1967), a w 1969 roku zmuszony do emigracji. Od 1969 roku publicysta „Le Soir” w Brukseli, stały współpracownik paryskiej „Kultury”, „Radia Wolna Europa – sekcja polska radia BBC”, a także „International Herald Tribune”. Publicysta „Gazety Wyborczej”. Laureat nagrody Polskiego PEN Clubu i Nagrody Orła Jana Karskiego.