Jednym z najciekawszych dla mnie tematów jest studium historii ludzkości. W swojej twórczości odwzorowuję historię świata oraz historię mojej ojczyzny, zwłaszcza z czasów Wielkiego Księstwa Litewskiego i Rzeczpospolitej. Książki Henryka Sienkiewicza i Uładzimira Karatkieviča, twórczość Artura Grottgera i Napoleona Ordy były mocnym impulsem do zrozumienia, że nasz region ma niezwykle bogatą i bohaterską historię, ale także wystawioną na działanie wrogich mu sił – m.in. działań carskich, a później bolszewickich urzędników. Myślę, że historia zwalczających się żywiołów i światopoglądów trwa nadal, jako twórca bardzo mocno odczuwam tę codzienną walkę o idee i wartości – Źmicier Šapavałaŭ ze wstępu do katalogu GRAFIKI.
W ramach „Kultury na Uchodźstwie” w dniach 8 października – 12 listopada w przestrzeniach Willi Decjusza prezentowana jest wystawa prac białoruskiego artysty Źmiciera Šapavałaŭ.
Wydarzeniem towarzyszącym wystawie będzie spotkanie z artystą, które odbędzie 16 października o godz. 18.00 w Willi Decjusza.
Z przyjemnością oddajemy w Państwa ręce katalog prezentujący twórczość młodego białoruskiego artysty – Źmiciera Šapavałaŭ, utalentowanego artysty grafika i historyka sztuki, który od kilku lat żyje i pracuje na emigracji, a którego prace eksplorują wiele z wątków wspólnych dla przeszłości Polski, Litwy i Białorusi. Artysta, reinterpretując przeszłość wschodniej części Europy, tworzy oryginalną narrację historyczną, w której znajdziemy zarówno znane nam postaci, ważne z punktu widzenia dziedzictwa materialnego miejsca, jak i wariancje na temat ludowych podań i legend – mówi Dominika Kasprowicz, dyrektorka Willi Decjusza.
Wystawie towarzyszy katalog prac artysty opublikowany przez wydawnictwo GUTENBERG, w ramach serii wydawniczej IKWD.
Źmicier Šapavałaŭ – ur. w 1985 w Mińsku, mistrz rytowania historycznego na miedzi, grafik, malarz, plastyk, medalier, wzornik. W 2004 roku ukończył Miński Państwowy Kompleks Edukacyjny „Gimnazjum-Kolegium artystyczne” z dyplomem specjalisty w zakresie wzornictwa i designu. Swoją edukację kontynuował na Wydziale Grafiki białoruskiej ASP, gdzie uzyskał tytuł specjalisty w zakresie grafiki oraz magistra historii sztuki. Po ukończeniu studiów pracował jako malarz w Narodowym Centrum Sztuki Współczesnej Republiki Białorusi. Od 2012 roku działa jako niezależny artysta. Obecnie przebywa na emigracji w Polsce.
Jest autorem serii rycin poświęconych wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego oraz rekonstrukcji zaginionej ryciny Miasta Grodna autorstwa polskiego kartografa Tomasza Makowskiego z 1600 roku, nad którą pracował m.in. podczas pobytu rezydencjalnego w Willi Decjusza.
Twórczość Źmiciera Šapavałaŭ prezentowana była nie tylko w rodzimej Białorusi, ale także na licznych wystawach międzynarodowych, m.in. w Austrii, Czechach oraz Warszawie. Jego prace znajdują się w zbiorach Narodowego Muzeum Sztuki Republiki Białorusi, Muzeum Nowoczesnej Sztuki Republiki Białorusi, Muzeum Zamkowym w Malborku, a także w prywatnych zbiorach Siergija Bradowicza (Ukraina), Luděka Křiža (Czechy), Yasuhiko Aoki (Japonia), Thea & Tjalling Vogelvanger (Królestwo Niderlandów) oraz w innych zbiorach prywatnych w Białorusi, Polsce, Serbii i in.
Źmicier Šapavałaŭ jest laureatem międzynarodowych konkursów graficznych i ekslibrisowych. Otrzymał m.in. główną nagrodę w konkursie ekslibrisu „Bread Cultural Heritage” w 2006 roku w Belgradzie, a także w I Międzynarodowym Triennale Drzeworytu w Zakopanem. W 2015 roku jego znaczący wkład w popularyzację wiedzy historycznej w społeczeństwie białoruskim został doceniony Nagrodą im. Wacława Lastowskiego. W 2019 roku zwyciężył w białoruskim konkursie młodych ilustratorów i wzorników „Арт-Прадмова” w kategorii „Ilustracja”.